Folleo a revista de outono de ADEGA e sinto desexos de saír á rúa a conseguir socios para esta asociación tan imprescindible. Gustaríame preguntar a berros: É que non pensa vostede facer nada para salvar o noso medioambiente? É que non lle importa a destrución paulatina que está a sufrir o noso territorio? Cre que, alén de crises de toda índole, teremos algún futuro se continúa a desprotección do noso medio natural?
Nestas datas de lumes devastadores que o goberno galego tenta agochar, ADEGA denuncia a Lei de Montes próxima a entrar no Parlamento. Manifesta que a norma “retrotrae a xestión forestal de Galicia á época de Fraga, desprotexe o monte comunal, introduce ferramentas especulativas a prol da industria forestal e enerxética e rebaixa a capacidade de intervención da Administración fronte á lóxica dos mercados… esquece a importancia do monte como vertebrador social e territorial e os seus aspectos agrarios, sociais, patrimoniais, paisaxísticos e ambientais”; subliñan, ademais, “o feito de que se abran novas vías para forestar terreos de cultivo”. O goberno do PP segue a demostrar en cada xuntanza, en cada iniciativa, a súa ideoloxía neoliberal de tan funesto impacto económico e social, a súa conivencia cos intereses únicos da industria e a nula visión estratéxica que permitiría o progreso do País sobre bases sustentables, entre elas, necesariamente, a recuperación do agro.
Libéranme do desencanto dúas iniciativas que, como a acción continuada de ADEGA, son fillas do altruísmo e a boa vontade que aínda queda no mundo. Fálanme da onegué SETEM, organización contra os abusos e inxustizas dos sectores e os países menos escrupulosos e promotora de accións de concienciación e denuncia. Comprobo no seu sitio web que teñen delegación en Galicia a través do proxecto Amarante. Moitos son os seus programas en marcha. Chámame a atención o que titulan “Campaña Roupa Limpa”, realmente estarrecedor. Seica os pantalóns vaqueiros “gastados” acadan ese aspecto falso de avellentamento a través dun proceso, denominado sandblasting, que require 100 litros de auga por peza e utiliza un composto químico, o permanganato, que á súa vez provoca a enfermidade e posible morte dos traballadores expostos. Fálase de 5.000 afectados. Disque o proceso está prohibido en Europa dende 1966, pequeno atranco que se resolve a golpe de deslocalización produtiva.
A outra iniciativa corresponde a unha boa nova, a unha grande boa nova. Seguramente non abra os xornais de mañá pero cando menos pechará este modesto blogue por hoxe: o laboratorio GSK, constituído pola Iniciativa para a Vacina da Malaria PATH e a Fundación Bill e Melinda Gates, vén de anunciar que as súas investigacións para erradicar a malaria, esencialmente en África, deron froitos. Os ensaios sobre nenos ofrecen resultados de protección do 50%. Unha nova así cada día e salvamos o mundo.